Öten

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

öten

Geçen gün.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

öten

[ötön], 1. işl.Öň geçip giden, öň bolup geçen, öňki, ozalky. Bulary alyp giden ulaglar öten agşamky barlyp gaýdylan oba bakan barýardy (A. Gowşudow). 2. at, syp. Bu dünýäde ýaşap geçen adam. Ol ötenlerini, geçenlerini ýatlap sadaka berdi.
 ‣ Öten zaman dil b.gymyldy-hereketiň geplenip durlan wagtyndan öň bolup geçendigini bildirýän, aňladýan işlik zamany.

Son arananlar:

• Usmak,
• murad,
• caktaş,
• siir,
• appeasement,
• Yaxşı,
• Medet,
• adətkərdə,
• süzme,
• maharaca,
• xaraktər,
• tarihçe,
• kımıs,
• təhvil,
• geçen,
• iklim,
• anqırtı,
• Tanı,
• jarnama,
• toymoq,
• yetküzmek,
• Öten