kırkıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kırkıv

kırpma, tıraş etme, kesme, biçme; kırma, parçalama.

Son arananlar:

• yarpuz,
• lichen,
• qımıldamaq,
• çıxacaq,
• ilahiyat,
• belgilüü,
• hayçı,
• münasebetsiz,
• xarlimaq,
• shuvoqzor,
• bəndə,
• itimatsızlık,
• savalamoq,
• cerlik,
• soyuv,
• sezgür,
• slaughter,
• sadağa,
• approbate,
• pukara,
• finansı,
• kırkıv