pukara

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

pukara

[pukora:], syp. 1. Barly däl, garyp, ýoksul. Bize şa gyzy-da, geda gyzy-da gerek däl, bize özümiz ýaly pukara gyz gerek (S. Myradow). 2. göç.m. Biçäre, görgüli. Ýeri, pukarany munça azara goýup, ondan näme çykdy diýsene? (A. Gowşudow). 3. göç.m. Gepsiz-gürrüňsiz, sesi-üýni ýok, ýuwaş. Gyzyň kakasy Musa öz bagbançylygy bilen mydar edip ýören bir pukarady (B. Soltannyýazow).

Son arananlar:

• damaq,
• uyğur,
• KENAR,
• prescribe,
• obol,
• tükenik,
• yasitish,
• çöndölöy,
• sentner,
• diri,
• miyiz,
• todgurmak,
• Aylana,
• gacay,
• etlek,
• ülser,
• Bahçıvan,
• Dane,
• krossvord,
• arvad,
• Olamoro,
• pukara