towuş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

towuş

at, k.d. 1. Ses, owaz. Kim sen, janym menden habar sorar sen, Towuşyňny juda mazaly gördüm (Andalyp). 2. göç.m. Agy sesi.

Son arananlar:

• Ağras,
• Kebap,
• bolmak,
• yazgırmak,
• daw,
• çovgunlama,
• uyqash,
• marg,
• Ayli,
• kartopu,
• aqrap,
• sürdüü,
• ekilen,
• abla,
• məhzun,
• gokka,
• mobu,
• mobil,
• bencil,
• asili,
• encirclement,
• towuş