atıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

atıv

atma, fırlatma, patlatmak.

Son arananlar:

• kıvrım,
• tutul,
• restaurant,
• gyve,
• telghimaq,
• significant,
• süs,
• öllük,
• maykarın,
• otlug,
• anarxist,
• zeytinyağı,
• tıdışmak,
• BARHAM,
• mıltamak,
• prey,
• arzuwisleg,
• soluğan,
• yep,
• badaz,
• hAVUZ,
• atıv