maykarın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

maykarın

yağ karınlı, göbekli.

Son arananlar:

• emikdeş,
• bogdak,
• livein,
• salma,
• melces,
• yalghan,
• bulduruk,
• kühün,
• bölünmə,
• ahillik,
• vaftiz,
• mitoz,
• soktu,
• ambalaj,
• Anız,
• şad,
• vesiqə,
• halanmak,
• aparıcı,
• cuhud,
• savant,
• maykarın