maykarın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

maykarın

yağ karınlı, göbekli.

Son arananlar:

• payızgülü,
• Ozone,
• gilt,
• sök,
• Bulaqotu,
• çakyr,
• ertdeden,
• Öyrəşmək,
• bopuza,
• teleke,
• aziret,
• mızıldanma,
• Köwmek,
• birikim,
• sekam,
• belirsizlik,
• luzumsiz,
• Kün,
• evre,
• yogurt,
• aňtamak,
• maykarın