maykarın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

maykarın

yağ karınlı, göbekli.

Son arananlar:

• canilik,
• xumarlandırmaq,
• dukuş,
• qozon,
• budunsal,
• gözen,
• dump,
• genezis,
• çıqqılı,
• kutlu,
• urk,
• televiziya,
• hitit,
• bağdatı,
• tabela,
• romatizma,
• səviyyə,
• ürge,
• com,
• miraculous,
• manqabaşçısı,
• maykarın