halisiz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halisiz

huysuz, geçimsiz. ~ adam bıla keçinñen kıyındı: huysuz adamla geçinmek zor, Soslan bir da ~di: Soslan çok geçimsizdir. Halisizlik huysuzluk, geçimsizlik. Anı ~in kim da biledi: onun geçimsizliğini her kes biliyor.

Son arananlar:

• həvəskar,
• Kalas,
• sey,
• benzeti,
• pes,
• kazmir,
• gadabout,
• television,
• tuzla,
• sefinç,
• mırmırı,
• TÜL,
• Dükkan,
• Mikser,
• firəng,
• suburuy,
• yummak,
• teşekkür,
• ready,
• Dönək,
• Ombudsman,
• halisiz