halisiz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halisiz

huysuz, geçimsiz. ~ adam bıla keçinñen kıyındı: huysuz adamla geçinmek zor, Soslan bir da ~di: Soslan çok geçimsizdir. Halisizlik huysuzluk, geçimsizlik. Anı ~in kim da biledi: onun geçimsizliğini her kes biliyor.

Son arananlar:

• banogoh,
• yazıq,
• Ulkan,
• durgun,
• kebek,
• pasport,
• uyuşturucu,
• büzüşmek,
• gerekleme,
• saçgırmak,
• Çare,
• maneəsiz,
• əməliyyat,
• hag,
• divane,
• çınakay,
• başıpozuq,
• Madyar,
• çagın,
• lingvistik,
• İkrah,
• halisiz