durgun
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
durgun
[Köken: Yerel] Durgun, Toktayan, Kımılsız, Kımıltısız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
durgun
с. 1) тыныч, тымызык; 2) күч. сүнек, рухсыз
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
durgun
1. Durgun
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
durgun
Türkiye Türkçesi: durgun
Azerbaycan Türkçesi: durğun
Başkurt Türkçesi: torğon boyok töşönkö
Kazak Türkçesi: irkilgen toktağan
Kırgız Türkçesi: turğun (su) kıymılsız (adam)
Özbek Türkçesi: turğun häräkätsiz
Tatar Türkçesi: torğın boyık töşinki
Türkmen Türkçesi: durğun
Uygur Türkçesi: turğun
Rusça: stoy'açiy nepodvijnıy podavlennıy
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
durgun
sakit, hərəkətsiz
{sakin, hareketsiz}
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
durgun
[durğun], syp., ser. Durgunly.