turklehceleri.org

durgun

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

durgun

[Köken: Yerel] Durgun, Toktayan, Kımılsız, Kımıltısız

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

durgun

с. 1) тыныч, тымызык; 2) күч. сүнек, рухсыз

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

durgun

1. Durgun

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

durgun

Türkiye Türkçesi: durgun
Azerbaycan Türkçesi: durğun
Başkurt Türkçesi: torğon boyok töşönkö
Kazak Türkçesi: irkilgen toktağan
Kırgız Türkçesi: turğun (su) kıymılsız (adam)
Özbek Türkçesi: turğun häräkätsiz
Tatar Türkçesi: torğın boyık töşinki
Türkmen Türkçesi: durğun
Uygur Türkçesi: turğun
Rusça: stoy'açiy nepodvijnıy podavlennıy

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

durgun

sakit, hərəkətsiz
{sakin, hareketsiz}

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

durgun

[durğun], syp., ser. Durgunly.


Son arananlar: