agyl

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

agyl

[a:ğyl], at. 1. Mal saklamak üçin çöp- çalamdan, agaçdan we beýleki zatlardan edilýän aýmança, töwerekleýin gurulýan germew. Agyl doly akja guzy, Ertir görsem, ýokja guzy (Matal). 2. göç.m. Gurşaw; aýlaw, halka. Aýyň daşyn agyl alyp, Käte gara bulda batýar (R. Seýidow).

Son arananlar:

• turfe,
• yağlık,
• çüşek,
• cebe,
• əksinqilabçı,
• Bolmak,
• mütaliə,
• ənin,
• öpürmek,
• şırıldatmaq,
• öngörmek,
• suluvlik,
• suverenlik,
• hamdam,
• dümbələk,
• bazman,
• ötünmek,
• süleymani,
• kəkəlik,
• küzetmek,
• Voy,
• agyl