sürülgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sürülgen

sürülmüş, sürülen. ~ saban: sürülmüş tarla, ~ cer: sürülen yer.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

sürülgen

her zaman, her yerden sürülen· I, 523, 525

Son arananlar:

• tarmut,
• dirsek,
• təqlidən,
• mümin,
• bireşim,
• talghash,
• itici,
• Hav,
• ahırat,
• bagrıkmak,
• Xəbər,
• xorda,
• titquchi,
• Köremek,
• Tovoq,
• raykomxoz,
• Talvar,
• amir,
• tokmö,
• köstekli,
• Dadı,
• sürülgen