ahırat

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ahırat

ahiret, öte dünya. ~ azab: ahiret azabı, ~ına col işlemek: öte dünyasına yol yapma, ~ azabdan dünya namıs küçlü: ahiret azabından dünya namusu güçlü (a.s.), ~ honşu: ahiret komşusu.

Son arananlar:

• yayıkmak,
• nəysə,
• bönek,
• oburlanmak,
• dam,
• podaqra,
• qulam,
• tañk,
• kutsallık,
• meken,
• şəhərbəşəhər,
• pusht,
• predetermination,
• purity,
• yoksul,
• yeryüzü,
• Məntəqə,
• Kopya,
• Zeng,
• Dayça,
• reducible,
• ahırat