ahırat

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ahırat

ahiret, öte dünya. ~ azab: ahiret azabı, ~ına col işlemek: öte dünyasına yol yapma, ~ azabdan dünya namıs küçlü: ahiret azabından dünya namusu güçlü (a.s.), ~ honşu: ahiret komşusu.

Son arananlar:

• buruq,
• qopagon,
• gülmek,
• atəşfəşan,
• keñk,
• omonim,
• hahu,
• bayak,
• tongs,
• aylak,
• alabişmiş,
• va,
• Özne,
• giderek,
• rosto,
• öñik,
• cayılmak,
• portmonat,
• headline,
• gepleşmek,
• qushqach,
• ahırat