amir
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
amir
[Köken: Arapça] Başlık, Yedekçi, Yolbaşçı, Töre
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
amir
Türkiye Türkçesi: amir
Azerbaycan Türkçesi: ãmir
Başkurt Türkçesi: yitäksi türä
Kazak Türkçesi: äkim bastık meŋgerüvşi
Kırgız Türkçesi: cetekçi baştık
Özbek Türkçesi: bàşhk rähbär
Tatar Türkçesi: citäkçi türä
Türkmen Türkçesi: başhk yōlbaşçı
Uygur Türkçesi: başhk rähbär
Rusça: l naçal'nik
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
amir
is. [ər.] Buyuran, əmr edən, hökm edən; başçı, böyük. Millətə çatdıqca qəm, əyyaş idik; Hakimə yar, amirə qardaş idik. M.Ə.Sabir. Yavər mətbəxdə xörək hazırlayır Şəhla xanım bir amir kimi ona göstəriş verirdi. S.Rəhimov.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
amir
amir
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
amir
(Arabic) emir, prince; commander, leader. ~i lashkar commander of the army. ~-ul-mo''minin/-ul-muslimin leader of