bükmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bükmek
ф. бөгү; ию; иелдерү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bükmek
Türkiye Türkçesi: bükmek
Azerbaycan Türkçesi: bükmák
Başkurt Türkçesi: üriv işiv böröv
Kazak Türkçesi: bügüv büktev
Kırgız Türkçesi: bügü tarmaldō (saç için)
Özbek Türkçesi: bükmàḳ
Tatar Türkçesi: ürü işü
Türkmen Türkçesi: bükdürmek ḯşmek burmak
Uygur Türkçesi: pükmäk
Rusça: skruçivat' vit' suçit'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bükmek
[bükmök], işl. 1. Bir zady epmek, egmek. Ol bir eliniň barmaklary bilen beýlekisiniň barmaklaryny bükdi. 2. Gyralaryny epip, biri-birini berkitmek. Ertir bilen börek büküp goýupdym. 3. göç. Töhmet we ş.m. sebäpli birini ruhy taýdan ejizletmek. Ony büken biwaz ogly boldy.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bükmek
bükmek, eğmek, bir tarafa çekmek, çevirmek, ikna etmek. Temir çıbıknı uçun bük: telin ucunu bük, belin bügüp işleydi: belini eğip çalışıyor, alanı biz canına bügügüz: onları bizim tarafa çeviriniz.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
bükmek
durdurmak, toplanmak, bükmek I, 100 bkz> bügmek
yere kapanmak, yemekten doyup, usanmak, doymak, kanmak, II, 18, 19 bkz> bökmek