çınakay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınakay

(malk.) küçük parmak, serçe parmağı.

Son arananlar:

• Kızı,
• mühazirə,
• şunlar,
• neptun,
• yayımlamak,
• saň,
• rul,
• anra,
• añgeme,
• uninspired,
• pıs,
• Film,
• oar,
• oñmağan,
• meşik,
• bezikmek,
• ysmaz,
• neoantrop,
• teýim,
• yıldızca,
• caman,
• çınakay