çınakay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınakay

(malk.) küçük parmak, serçe parmağı.

Son arananlar:

• ANNE,
• udıtmak,
• ütünmek,
• larslars,
• tükön,
• chuvoq,
• christmas,
• vagabond,
• tekte,
• kad,
• émitmek,
• Tıkamak,
• Axir,
• Vardiya,
• hontay,
• ýylym,
• degsinmek,
• başbeyin,
• bıla,
• dürmece,
• bezmen,
• çınakay