çınakay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çınakay

(malk.) küçük parmak, serçe parmağı.

Son arananlar:

• Olov,
• gilza,
• kaytargan,
• şam,
• əlavə,
• itoatkor,
• kızılşap,
• inay,
• kontuziya,
• koparmak,
• sneeze,
• natal,
• hoşgöwün,
• ketik,
• ascetic,
• solish,
• saxlama,
• cock,
• başkaruuçuluk,
• üzmək,
• kadaly,
• çınakay