oñmağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oñmağan

onmayan, işi rast gitmeyen, gelişmeyen, ilerlemeyen. ~ adam: onmayan adam, ~lağa nöger bolduñ sen da: onmayanlara arkadaş oldun sen de.

Son arananlar:

• sılıv,
• manydaş,
• légen,
• caşırın,
• şeffaf,
• müşkianbar,
• nazilmək,
• EDGÜ,
• reproduction,
• həmdəmlik,
• keçiməməsi,
• Bələdiyyə,
• taraklav,
• mayasıl,
• Amaç,
• bezmek,
• içinden,
• jon,
• alim,
• dalaan,
• feasibility,
• oñmağan