oñmağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oñmağan

onmayan, işi rast gitmeyen, gelişmeyen, ilerlemeyen. ~ adam: onmayan adam, ~lağa nöger bolduñ sen da: onmayanlara arkadaş oldun sen de.

Son arananlar:

• kaçaağan,
• beneficial,
• imbalance,
• qidalı,
• yezne,
• kağış,
• kamışlanmak,
• peynir,,
• Tüşmek,
• gow,
• Mühəndislik,
• gaza,
• kañlı,
• eminagaç,
• hokazo,
• Yanma,
• çot,
• kaýyllyk,
• gaýgyçyl,
• stall,
• Kehribar,
• oñmağan