oñmağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oñmağan

onmayan, işi rast gitmeyen, gelişmeyen, ilerlemeyen. ~ adam: onmayan adam, ~lağa nöger bolduñ sen da: onmayanlara arkadaş oldun sen de.

Son arananlar:

• Sira,
• Tol,
• Mövzu,
• grit,
• timbre,
• drug,
• targıl,
• frigorific,
• externalize,
• gəraylı,
• hökümet,
• çörtlevük,
• munayim,
• soldin,
• Tokat,
• kompozisiya,
• soğutmak,
• veday,
• dammaq,
• Tebratmoq,
• ganym,
• oñmağan