goşma

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

goşma

[goşmo] I, at. 1. iş ady. Goşmak ýagdaýy. 2. Goşulyp emele gelen, goşulyp ýasalan.
 ‣ Goşma at (dil b.) iki we ondan köp sözden emele gelen at. Düýedaban, toklutaý we ş.m. goşma atlardyr. Goşma sözlem (dil b.) birnäçe ýönekeý sözlemlerden düzülen sözlem.


GOŞMA [goşmo] II, at. Gara öýüň üzügi, durlugy üçin gamşa salnyp, ýüňüň dürli hilinden garyşdyrylyp edilen keçe, uly gülli keçe.

Son arananlar:

• ikiayaqlı,
• perwa,
• erdoncha,
• kargüzarxana,
• daş,
• şoşaq,
• karlıgaç,
• wadaly,
• keçmek,
• puppet,
• çətəçi,
• tarunmak,
• konkaçı,
• arivlamak,
• çorbacı,
• iclas,
• ersig,
• evaluate,
• boiler,
• basımçala,
• minbaşı,
• goşma