goşma

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

goşma

[goşmo] I, at. 1. iş ady. Goşmak ýagdaýy. 2. Goşulyp emele gelen, goşulyp ýasalan.
 ‣ Goşma at (dil b.) iki we ondan köp sözden emele gelen at. Düýedaban, toklutaý we ş.m. goşma atlardyr. Goşma sözlem (dil b.) birnäçe ýönekeý sözlemlerden düzülen sözlem.


GOŞMA [goşmo] II, at. Gara öýüň üzügi, durlugy üçin gamşa salnyp, ýüňüň dürli hilinden garyşdyrylyp edilen keçe, uly gülli keçe.

Son arananlar:

• lobut,
• gaçmak,
• putimaq,
• qızılçətir,
• solamuk,
• Nardan,
• otuzillik,
• kukunlamoq,
• arkıl,
• bilgich,
• Kun,
• isabetli,
• misgər,
• caraş,
• aspekt,
• temkin,
• nat,
• şoset,
• keltürmek,
• katıl,
• muşqurmaq,
• goşma