səfbəsəf
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
səfbəsəf
zərf [ər. səf və fars. bitişdirici bə] Cərgə-cərgə, sıra-sıra. [Göyxallı at] öz səsiylə balaca şəhəri ayağa qaldırdı. Demək olar ki, küçənin o tay-bu tayı səfbəsəf tamaşaya çıxdı. S.Rəhimov. İgidlər başaçıq durub səfbəsəf; Baxdılar hüzn ilə gündoğan tərəf. M.Rahim.