ırcı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ırcı

an, sınır cizgisi, tarla bahçe gibi arazi parçaları arasındaki sınır çizgisi. ~ tartmak: sınır çekmek.

Son arananlar:

• firavun,
• manak,
• bitmek,
• oyghanmaq,
• Yedi,
• mürgənə,
• shimirmoq,
• uğaylamak,
• wä,
• kesekle,
• Boran,
• törə,
• berhak,
• ýene,
• seyiz,
• ynamdar,
• kavanoz,
• bukaç,
• avanak,
• ket,
• ozmak,
• ırcı