ırcı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ırcı

an, sınır cizgisi, tarla bahçe gibi arazi parçaları arasındaki sınır çizgisi. ~ tartmak: sınır çekmek.

Son arananlar:

• hurtta,
• şübhesiz,
• çapturmak,
• kontorçu,
• titreýiş,
• asno',
• aşunmak,
• tiyak,
• nurlu,
• yamsılama,
• aşatmak,
• duruş,
• teminat,
• yupunlik,
• bagırdak,
• doğaç,
• çekek,
• Payiz,
• Mürğ,
• ülün,
• aşarık,
• ırcı