çirçik
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çirçik
tomurcuk, kabarcık, boncuk. Terekle ~ etgendile: ağaçlar tomurcuk yapmışlar, ~ ~ ter basdı: boncuk boncuk ter bastı, küygen cerine suv ~le tolğandı: yanan yerine su kabarcıkları doluşmuş.