İskân

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

iskân

[Köken: Arapça] Yerleştirme, Yer verme, Ornaştırma, Konuşlandırma

Son arananlar:

• kılev,
• betartib,
• viyak,
• biliş,
• pähim,
• tıkışık,
• stereographic,
• aşırt,
• bülgün,
• socalled,
• speaking,
• narqurdu,
• Sarsılmak,
• muavin,
• shoshilish,
• kulduk,
• Although,
• microspore,
• molekul,
• bideh,
• dişbatan,
• İskân