fatava
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
fatava
→Patava.
Son arananlar:
- ahengdar,
- MEYDAN,
- teriltiv,
- Çürçüt,
- ayyam,
- casus,
- sayin,
- şalvar,
- AYLAN,
- Epchil,
- Akraba,
- dərc,
- Ayanchi,
- bişirgeç,
- arkaik,
- singsalish,
- nefeslik,
- Habelə,
- koçxarburun,
- zəhrimar,
- yankesici,
- fatava