casus
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
casus
[Köken: Arapça] Dıncı, Aygakçı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
casus
и. шымчы, шпион
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
casus
Türkiye Türkçesi: casus
Azerbaycan Türkçesi: cãsus
Başkurt Türkçesi: şımsı
Kazak Türkçesi: tıŋşı jansız
Kırgız Türkçesi: cansız tıŋçı
Özbek Türkçesi: càsus äyğàḳçi
Tatar Türkçesi: şımçı
Türkmen Türkçesi: içãlı cãnsız
Uygur Türkçesi: casus ayğakçi
Rusça: şpión lazutçik
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
casus
is. [ər.]
1. Məxfi materialları gizli surətdə öyrənib başqalarına çatdıran şəxs. Fəhlələr, Şendrikov qardaşlarının casus olduqlarını söyləyəndə bəzi yoldaşlar buna şübhə ilə baxırdılar. M.Hüseyn. [Bağırxan:] O gedərkən tapşırdı ki, burada ehtiyatlı dolanaq. Arandan gələn hər yad adamı dövlət casusu hesab edək. P.Makulu. // dan. Birini addım-addım izləyən, hər hərəkətinə göz qoyan, pusan adam haqqında. [Sona:] Casusların ən başçısını tanıdım. H.Nəzərli. Yasavulbaşı bu köhnə casusu [topalı] görən kimi canına lərzə düşdü. M.Rzaquluzadə.
2. məc. Xəbərçi, şeytançılıqla məşğul olan. Məşədinin dostu bir parça ağ kağızda karandaşla casus adlandırdığı tələbənin karikaturasını çəkib, onun altında “casus!” sözünü yazdı.. M.Hüseyn.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
casus
I. xəfiyyə, şpion
{hafiye, gammaz}
II. xəbərçi, çuğulçu
{haberci, arabozan}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
casus
ajan, casus
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
casus
casus, ispiyoncu.