cığılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cığılıv

yıkılma, yenilme, düşme. Atdan ~: attan düşme.

Son arananlar:

• bezm,
• exchange,
• bürköl,
• Tutanak,
• çümdürmek,
• kaloo,
• kemiz,
• çolpan,
• bayramlık,
• aləm,
• kıyınlık,
• fermer,
• qaynatmaq,
• seyirlilik,
• qa'ri,
• Sefer,
• bacıqızı,
• Gömülü,
• kürəçilik,
• aludə,
• ıstarc,
• cığılıv