kemiz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kemiz

maraz, hastalık, sakatlık, sakat. ~i bolğan: marazı olan, ~ tuvğan buzov: sakat doğan bızağı, sabiyni ne ese da bir ~i barçadı: çocuğun her hangi bir hastalığı var gibi.

Son arananlar:

• süreyya,
• arşın,
• ubak,
• erbet,
• tahsil,
• perquisite,
• pürdeme,
• zihniyet,
• Çaresiz,
• aldanmak,
• yoksun,
• hektar,
• tayfun,
• speaker,
• niyabət,
• kirver,
• basylmak,
• kamlik,
• deprived,
• öyrəniş,
• anestezi,
• kemiz