erbet

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

erbet

[ervet], syp. 1.Gowy däl, ýaramaz; ýaman. Adama erbet söz aýtmaň! 2. Aýylganç, elhenç, gorkunç. Ol birden ah çekip, erbet ses etdi (N. Pomma). 3.Pes, öwerlik däl (hal-ýagdaý hakynda). Syrkawyň ýagdaýy häzir erbet däl.

Son arananlar:

• jenap,
• yalınayak,
• bakanlık,
• sigar,
• Aldırmamaq,
• taharet,
• Agnamoq,
• tafsilat,
• Məşq,
• ventilator,
• yazı,
• yalwurmaq,
• typhus,
• əndam,
• öçüriş,
• silecek,
• qamal,
• çuxalı,
• saçrıtgu,
• künülö,
• intəhasız,
• erbet