cıltıravuk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cıltıravuk

parlak, parıldayıcı, parlayıcı, ışık saçıcı. ~ kağıt: parlak kağıt, kuşe, ~ kamıjak: ışık böceği, ~ metalla: parıldayıcı metaller, yüksek metaller.

Son arananlar:

• ruhi,
• çırmook,
• oil,
• nostalgiya,
• ANGLE,
• ürküşmek,
• yetilmek,
• mızıltı,
• atanlykda,
• düşərli,
• Türkoloji,
• chochaq,
• yolsizlik,
• büke,
• turug,
• lokguldamak,
• həyəcan,
• asın,
• örge,
• Kolbaşçı,
• slavish,
• cıltıravuk