ruhi
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ruhi
с. рухый; психик, психологик
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ruhi
Türkiye Türkçesi: ruhi
Azerbaycan Türkçesi: rūhi
Başkurt Türkçesi: ruhı mäğnävi
Kazak Türkçesi: ruⱨaniy
Kırgız Türkçesi: ruhiy
Özbek Türkçesi: rühiy
Tatar Türkçesi: ruhı mağnävi
Türkmen Türkçesi: rūhı
Uygur Türkçesi: rohiy
Rusça: duⱨovnıy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ruhi
sif. [ər.]
1. İnsanın daxili aləmilə, mənəviyyatı ilə bağlı olan; mənəvi. Ruhi əzab. Ruhi vəziyyət. – Laçın heç vaxt bugecəki kimi ruhi iztirab keçirməmişdi. M.Hüseyn. [Bəhram] da ixtiyarsız olaraq ani bir ruhi sıxıntı duydu. Ə.Vəliyev. ‣ Ruhi xəstə – dəli. Ruhi xəstəliklər – insanın psixi fəaliyyətinin və əsəblərinin pozulması ilə bağlı olan xəstəliklər.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
ruhi
psixi
{ruhsal}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
ruhi
ruhi