bolumçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bolumçu

(gr.) şarta bağlı, duruma bağlı. Boysunñan ~ aytım: şarta bağlı yan cümlecik.

Son arananlar:

• afacan,
• merchant,
• öhdəlik,
• itaatli,
• peyz,
• fatmanənə,
• uzuncaydaq,
• Çift,
• Bağlı,
• tumor,
• təbliğatçı,
• poya,
• şahitlik,
• mehli,
• to-,
• eme,
• giryon,
• childirma,
• Çakı,
• bolü,
• chippa,
• bolumçu