urlavuk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

urlavuk

bk. Urlavçu.

Son arananlar:

• vazmin,
• incitmə,
• közööç,
• ikon,
• oğaylavçu,
• mucur,
• Kazma,
• paluba,
• işkil,
• joylashmoq,
• Nen,
• ibermeklik,
• silgi,
• goluub,
• osmak,
• taki,
• didinmek,
• aps,
• estet,
• taqdir,
• Wheeze,
• urlavuk