Kolbaşçı
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
kolbaşçı
1. Komutan, Kumandan
Son arananlar:
- xarablıq,
- edenetdilik,
- burk,
- obstacle,
- myrat,
- kaverna,
- deste,
- sıpdırmak,
- tonduk,
- Fəryad,
- tanılanlık,
- Üw,
- portal,
- sandal,
- bekenek,
- eşmek,
- yüpyüngül,
- Ötən,
- Kebez,
- Hossar,
- yapıştırıcı,
- Kolbaşçı