coldaş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
coldaş
yoldaş, yol arkadaşı.
Son arananlar:
- şarpıldak,
- evci,
- fufayka,
- örtmen,
- özleşdirmek,
- yutukmak,
- corroborate,
- kakkıç,
- hububat,
- təcavüz,
- keçilde,
- kamara,
- mırtıldama,
- sallatmak,
- reform,
- köllenmek,
- molok,
- myrlamak,
- ayban,
- sötöl,
- akmalık,
- coldaş