coldaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

coldaş

yoldaş, yol arkadaşı.

Son arananlar:

• inekçilik,
• irpetmek,
• diyalekt,
• Tozumak,
• Gariban,
• çırk,
• bo'yin,
• six,
• türkçeleşmek,
• Taşımak,
• oruzlama,
• Aka,
• itigi,
• əminlik,
• badi,
• tapis,
• ilişkən,
• sphere,
• ok-,
• bicycle,
• halak,
• coldaş