burhu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
burhu
minnacık, ufacık, küçücük, parça, dilim, nebze, az, azıcık, kıt. Gırcın ~: ekmek parçası, koluñdağından bi ~ ber: elindekinden birazcık ver, ~ mal: az mal, ~ aşlık: azıcık ekin, ~ sabiyçikgemi küçüñ cetedi: küçücük çocuğu mı gücün yetiyor.