rəfiqə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
rəfiqə
is. [ər.]
1. Qız və ya qadının qız və ya qadın yoldaşı. Vəfalı Hüsniyyə rəfiqəsinin yanını kəsdirib, sübhə qədər gözlərini yummadı. S.S.Axundov. [Nuriyyə:] İnstitutda oxuduğum zaman rəfiqələrim gündə bir dəst paltar geydikləri halda mən bütün ili bir donla başa vurdum. İ.Əfəndiyev.
2. Qadın, zövcə, yoldaş (3-cü mənada). [Şair] tifilə baxmadan əvvəl əyilib rəfiqəsinin solğun alnından öpdü. Ə.Məmmədxanlı.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
rəfiqə
yoldaş, dost
{yoldaş, dost}