yelkin

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

yelkin

yelici, koşucu; misafir, yolcu, konuk·I· 31; III, 33, 37, 288, 309 bkz> elkin, yélkin

Son arananlar:

• rutubet,
• Üflemek,
• wagtyhoşluk,
• türmö,
• waxtinche,
• sarıkök,
• Badaş,
• yundurmak,
• şemail,
• nahorlik,
• kınalış,
• tuyghak,
• kenep,
• yurlamak,
• yığcam,
• Cür,
• silahlı,
• AXIRI,
• kumarin,
• temirkazık,
• germ,
• yelkin