yelkin

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

yelkin

yelici, koşucu; misafir, yolcu, konuk·I· 31; III, 33, 37, 288, 309 bkz> elkin, yélkin

Son arananlar:

• balki,
• facies,
• grating,
• Tenkit,
• hushli,
• meşru,
• serinlik,
• buulum,
• çaxmaqdaşı,
• razil,
• yenə,
• kuwaklik,
• meñgü,
• beldem,
• imrinmek,
• adherent,
• haýat,
• yayxanmaq,
• kösenmek,
• buğaçar,
• müsəhhih,
• yelkin