buraş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
buraş-
müş. bura-II den.
Son arananlar:
- çağında,
- sésiq,
- SHAMAL,
- bitte,
- yaroqsiz,
- çənbər,
- kıyıv,
- jasurlik,
- rada,
- topramak,
- cüllüt,
- nafis,
- XƏŞİL,
- kəsmət,
- koyuu,
- soğuk,
- basılı,
- ogre,
- doira,
- qəzəlxan,
- hipodrom,
- buraş