koyuu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

koyuu

I, koyu. kesif, sık; koyuu çang: kesif toz; koyuıuı tün: karanlık gece; koyuu tınçtık: tam bir sükûnet.


II, işs. koy-III'ten; dabışka koyuu: reye koyma.

Son arananlar:

• albar,
• birdin,
• rahle,
• puchmaq,
• kırtiş,
• məlumatfüruş,
• käşgä,
• forging,
• Sahte,
• qırmızıboğaz,
• invocation,
• cumurtha,
• Oğul,
• istimlak,
• töňňe,
• buruşmak,
• Dolu,
• Səviyyə,
• fəraq,
• pike,
• Pişi,
• koyuu