kada
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kada-
saplamak; sokmak; sançmak; mık kada- : çivi çakmak; topçu kada- : düğme takmak; köz kada- : göz dikmek; dikkatle bakmak.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kada
[ka:da], at. 1. Kanunlaşdyrylyp kabul edilen düzgün. Dürs ýazuw kadasy. 2. Bir zady karar esasynda tertibe salýan düzgün, ýörelge. Her bir zadyň öz kadasy bolmalydyr. 3. Ykrar edilen we endige öwrülen tertip-düzgün. Ulyny sylamak türkmende kada bolupdyr. 4. Belli bir ýagdaý, boluş, hal. Näme üçindir gojanyň ýagdaýy, özüni alyp barşy, belli bir kadada uzak durup bilmeýşi ony aladalandyryp başlapdy (B. Seýtäkow). 5. Kesgitlenen ölçeg.
‣Özüňi bir kada alyp barmak, hemişe bir bolşuňy saklap ýörmek, üýtgäp durmazlyk, özüňi durnukly alyp barmak. Ol bir görseň-ä allanäme adamdyr, birdenem näme sebäpdendigini bilip bilmersiň, jykyrjygy tutup, özüni bir kada alyp baryp bilmän, dargursak adama öwrüler duruberer.