nafis
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
nafis
fine. ~ san'at fine arts. ~
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
nafis
nefis. ~in tıyabilgen adam: nefsine hakim olabilen adam, namısın ~i horlağan: namusunu nefsi yenen kişi, ~iñ aythannı etme namısıñ aythannı et: nefsinin dediğini yapma, aklının (şerefinin) dediğini yap, akıl bıla ~: akıl ile nefis.