bataka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bataka

bk. batağa.

Son arananlar:

• pis,
• ayran,
• ekilentüü,
• Vaz,
• arsız,
• Ötri,
• Tapı,
• thou,
• ergenlik,
• öncül,
• üleşdirmek,
• kəman,
• tapawutlanmak,
• Kamanə,
• gaf,
• depoison,
• guşak,
• sekkizlik,
• so,
• dünyada,
• balta,
• bataka