ırk
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ırk
[Köken: Arapça] Tür, Tek, Uruk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ırk
и. ыруг, нәсел, раса; beyaz ırk ак раса; sarı ırk сары раса
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
ırk
Şans, uğur, kader.
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ırk
Türkiye Türkçesi: ırk
Azerbaycan Türkçesi: irģ
Başkurt Türkçesi: rasa tokom
Kazak Türkçesi: nasil rasa tek tukımdastık
Kırgız Türkçesi: rasa tür
Özbek Türkçesi: ırk kavm uruğ
Tatar Türkçesi: rasa tokım
Türkmen Türkçesi: cıns kovum nesil
Uygur Türkçesi: irk kom uruk
Rusça: rasa rod poröda
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ırk
refah; birlik ve vifak içinde yaşayış; sakin hayat; ekönün ırkı kelişpeyt: birbiriyle geçinemiyorlar; ırkınan çık: ayrılışmak (onunla geçinememek; ırkı ketken ayıl birliği ve bereketi kaçmış olan köy.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ırk
kâhinlik, fal, yürektekini dı;arı çıkarma, I, 42