Azmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
azmak
ф. 1) азу; 2) котыру; 3) ярларыннан чыгу, ташу; 4) нык бозылу, нык пычрану
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
azmak
Türkiye Türkçesi: azmak
Azerbaycan Türkçesi: azmag
Başkurt Türkçesi: oyathıⱬlanıv bithiⱬläniv
Kazak Türkçesi: azuv buzıluv artık ketüv
Kırgız Türkçesi: buzulū coldon çığū
Özbek Türkçesi: häddidän àşmàk sürbetläşmàḳ
Tatar Türkçesi: oyatsızlanu bitsizlänü
Türkmen Türkçesi: ãzmak
Uygur Türkçesi: azmak
Rusça: naglet'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
azmak
[a:zmak], işl. 1. Beterlemek, simlemek, çişmek, ýaramazlaşmak (ýara hakynda). 2. göç.m. Ýoldan çykmak, ahlak taýdan bozulmak, sandan çykmak, niýetiňi-päliňi ýamana dikmek. Iki azan duş bolanda, Buz üstünde jeň getirer (Mätäji).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
azmak
1. Zayıflamak, incelmek. Körüşmegenli bek azğansa: görüşmiyeli çok zayıflamışsın, közlerim azğandıla: gözlerim zayıfladı, esi ~: bayılmak, kendini kaybetmek, esi azıb cerge tüşdü: bayılıp yere düştü. 2. Azmak, haddi aşmak, şımarmak. Sen a bek azğan köreme: bakıyorum sen çok azmışsın, azğan azğanına tüber: azan azgınlığının cezasını çeker (a.s.).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
azmak
azmak, yoldan çıkmak·I, 93, 173