kıyıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıyıv

tıraşlama, yontma, açma; (kavis şeklinde) kesme; kıyma, feda etme, gözden çıkarma.

Son arananlar:

• şillə,
• eždat,
• üzücü,
• burğu,
• əfəl,
• tegir,
• kanday,
• kirtginsemek,
• nibs,
• Kalak,
• political,
• keçəlbaş,
• bazlamak,
• bülbül,
• şyr,
• neoantrop,
• utopia,
• izgimoq,
• halen,,
• insemek,
• flashing,
• kıyıv