şuluqçu
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
şuluqçu
sif. və is.
1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq. – [Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur. S.Rəhimov.
2. Dələduz, qalmaqalçı, araya şuluqluqsalan. Şuluqçu adam.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
şuluqçu
I. dəcəl, nadinc, şəytan, dələduz
{yaramaz, huzursuz, şeytan, hilekar}
II. davaçı, qovgaçı, qalmagalçı
{geçimsiz, kavgacı, gürültücü}