koban

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koban

akarsu, ırmak, Kuban ırmağının özel adı. Teberdi ~: Teberdi ırmağı, ~ suv: akarsu, ~ başı: Kuban’ın çığırı.

Son arananlar:

• avtovağzal,
• sımaç,
• dilbar,
• conge,
• tohum,
• önkol,
• bride,
• İyne,
• tazir,
• Haz,
• tapanche,
• aykırık,
• aluçın,
• darman,
• standard,
• BALABAN,
• flounder,
• auspice,
• alg'ır,
• gramm,
• talib,
• koban