bitelmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bitelmek

tıkanmak, kapanmak. Anı ayağındağı cara bitelgendi: onun ayağındaki yara kapanmış, kayrı bitelip kaldıñ: nereye tıkanıp kaldın, şişanı avzu igi biteldimi: şişenin ağzı iyi kapandı mı.

Son arananlar:

• kırdış,
• teplofikatsiya,
• elri,
• loyqalanmoq,
• Dalan,
• qaysarlik,
• çala,
• almaz,
• baⱨça,
• əlahiddə,
• saypamak,
• dalğın,
• desmi,
• yanu,
• dorba,
• taphan,
• bek,
• siňdirmek,
• goddess,
• Kazanç,
• slay,
• bitelmek