bitelmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bitelmek

tıkanmak, kapanmak. Anı ayağındağı cara bitelgendi: onun ayağındaki yara kapanmış, kayrı bitelip kaldıñ: nereye tıkanıp kaldın, şişanı avzu igi biteldimi: şişenin ağzı iyi kapandı mı.

Son arananlar:

• ahengdash,
• nemek,
• dañğırat,
• İl,
• janr,
• horda,
• Sen,
• beremeni,
• beres,
• hamala,
• Tepsi,
• qoltuq,
• tolaý,
• barabar,
• senseless,
• Supa,
• parlament,
• yakındaki,
• baraan,
• tractor,
• şose,
• bitelmek