aýmança

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aýmança

[a:ýmança], at. 1. Odun-çöp, mal-gara we ş.m. saklar ýaly çöp-çalamdan, palçykdan salnan agyl, daşy berkidilen meýdança. Goýun-guzy salar ýaly aýmança etdik. 2. Gonamçylykda mazaryň daşyna aýlanan pessejik haýat.

Son arananlar:

• üzüntü,
• asmak,
• çalışdırmak,
• kuşku,
• surf,
• ödəyiş,
• moyut,
• qarata,
• prosessual,
• tozsoğurguç,
• sazaq,
• Ady,
• saçlanma,
• pislənmə,
• multiple,
• şahbeyt,
• Büküm,
• Tuç,
• burmak,
• şəfqət,
• uyanmak,
• aýmança