sıbızğı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıbızğı

kaval, flüt; namlu. Baldırğan ~: ney, kamıştan yapılan flüt, ~ sokmak: kaval çalmak, ~ tavuş: flüt sesi; eki ~lı uşkok: çifte namlulu tüfek, tavuşsuz ~: sessiz kaval (deyim), hiç bir şeye karışmayan kişi..

Son arananlar:

• axını,
• Sotka,
• kamsık,
• səlahiyyət,
• mebzul,
• devirmə,
• barası,
• dolzarb,
• öküş,
• hünərsizlik,
• cücə,
• yulaf,
• burunki,
• şaklamak,
• Qoshar,
• azamattık,
• gurunmak,
• semen,
• alum,
• Mıymıntı,
• monitör,
• sıbızğı