sıbızğı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıbızğı

kaval, flüt; namlu. Baldırğan ~: ney, kamıştan yapılan flüt, ~ sokmak: kaval çalmak, ~ tavuş: flüt sesi; eki ~lı uşkok: çifte namlulu tüfek, tavuşsuz ~: sessiz kaval (deyim), hiç bir şeye karışmayan kişi..

Son arananlar:

• tsirk,
• ozubermek,
• elýeterli,
• çıkışmak,
• yutkunmak,
• kult,
• xo'p,
• bije,
• daňyş,
• expansionism,
• suburğa,
• nəcib,
• compose,
• kıythı,
• file,
• taptama,
• demoralize,
• pakır,
• xırsız,
• çabiyekey;,
• te,
• sıbızğı