pakır

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

pakır

fakir. ~ adam: fakir insan, ~ üydegi: fakir aile, ~ bolmak: fakir olmak, sürgün kıyınlık bıla ~ bolduk: sürgün felaketiyle fakir olduk.

Son arananlar:

• aylanayın,
• Mineralogiya,
• megaton,
• konteyner,
• itik,
• Çizmek,
• karabiber,
• afar,
• bütkül,
• tütitmek,
• Məzhəkə,
• Kıvrak,
• tortov,
• müaşirət,
• namərd,
• müğənni,
• kıyaslamak,
• küçeyiv,
• mınday,
• Teokrasi,
• hökümdar,
• pakır