pakır
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
pakır
fakir. ~ adam: fakir insan, ~ üydegi: fakir aile, ~ bolmak: fakir olmak, sürgün kıyınlık bıla ~ bolduk: sürgün felaketiyle fakir olduk.
fakir. ~ adam: fakir insan, ~ üydegi: fakir aile, ~ bolmak: fakir olmak, sürgün kıyınlık bıla ~ bolduk: sürgün felaketiyle fakir olduk.