teşmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
teşmek
1. Çıkarmak, soymak, çözmek. Baylavun teş: bağını çöz, könçegimi teşeme: pantolonumu çıkarıyorum, sabiyni üsün teşigiz: çocuğun üstünü soyunuz, tüymesin teşedi: düğmesini çözüyor, sokur tüyümçekni teşerge küreşedi: kör düğümü çözmeye çalışıyor; 2. Delmek, delik açmak, yarmak. Buruv bıla ~: matkap ile delmek, miz bıla ~: biz ile delmek, ok kanñanı teşgendi: kurşun tahtayı delmiş, teşip ötgendi: delip geçmiş, başın teşgendile: kafasını yarmışlar, çıçhan kapçıknı teşgendi: fare tulumu delmiş.