kobarmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kobarmak

kaldırmak, ayağa kaldırmak, koparmak, dikmek. Meni kobarırğa unutma: beni kaldırmayı unutma, tartıp ~: çekip koparmak, cipni tartıp kobardı: ipi çekip kopardı, koylanı kobarığız: koyunları ayağa kaldırınız.

Son arananlar:

• addle,
• süýmek,
• magrur,
• karbonatlılıq,
• ata,
• Pələng,
• Podval,
• tulmak,
• war,
• geydirilmə,
• geçmez,
• lehine,
• əlifba,
• boydak,
• PAZAR,
• leopar,
• dalgıç,
• Makedoniyalılar,
• yaylıqışlı,
• dürek,
• cuttuk,
• kobarmak